Ερωτικό…

Όταν τρυφερά τους λαγόνες σου δαγκώνω, μέλι γίνονται
και το άρωμά σου ζωγραφιά περίτεχνη
Το δικό μου… μπόχα σε καλντερίμι Πλακιώτικο
αφού να σε μεθύσει δεν κατάφερα ποτές

Mετέωρος την σκιά σου γυρεύω τότε να ψαρέψω
μα το φως του χαμόγελού σου μου την στέρησε και αυτή
Καρικατούρα της ζωής,
να τεμαχίσω τον έρωτα η λύση νόμιζα ήταν
Ούτε που κατάλαβα ότι τον έρωτα στραγγάλιζα
και ας νόμιζα ότι αγκαλιά σφιχτή ήταν
Μια σβούρα η ζωή, μια σβούρα και ο έρωτας
πώς να μην ζαλιστείς;
Πάρε το δάκρυ μου και την ανάσα μου για θυμίαμα
και έναν θεό δικό σου
να τον δοξολογήσω
Άσε με μόνο να σε κοιτώ και να σε αγαπώ!
Εγώ τα ίχνη μου θα σβήσω!