Σκέφτομαι...

Φωτογραφικό δάνειο από http://thomashawk.com/

Κοιτώ τα νύχια μου και είναι μαύρα
κοιτώ το αίμα μου σαν κάθε μέρα ξεψυχώ
και είναι πιο μαύρο.
Κοιτώ τον ουρανό
και δεν είναι ο δικός μου.

Προσευχή τον λυγμό μου κάνω
και χάνεται!
Ένα φιλί μόνο ήθελα
και γίνεται γιαπί προς κατεδάφιση.

Ανεμομαζώματα μια ζωή
με μια φωνή τραυλή
και στίχους άμουσους
πώς να διαβείς την ζωή;

Θυμάμαι κάθε χαμόγελο,
μα με γερνούν όλα.
Μια αγκαλιά έχω και τι να χωρέσει;
Μια καρδιά πώς να την χωρίσεις
…χωρίς εσύ
να την φονεύσεις;

Πιάσε το χέρι μου…
είναι χοντρό και άσχημο
μα σε θέλει.
Ρόζους έχει, μα όχι λύσεις!

Ένα «φονικό» και ένα όνειρο
με σκιάζει…
Θα βάψω τούτο το δώμα
με χρώματα ψυχής
και θα γείρω να κοιμηθώ!

Σαν θα ξυπνήσω
θα μαγειρέψω για όλους όνειρα
και θα σας ποτίσω με αγάπη
με φιλιά και χαμόγελα να σας ευχαριστήσω!

Ανεμομαζώματα μια ζωή
με μια φωνή τραυλή
και στίχους άμουσους
πώς να διαβείς την ζωή;