Ξέρω να αγαπώ λέω,
νομίζω ενίοτε και ότι ζω.
Κινούμαι με κανόνες δήθεν
και ανταμώνω την χαρά
μα συναντώ το παράλογό μου.
Περπατώ μονάχος μήτε και μοναχός όμως…
Μα την ζωή την λατρεύω…
Με ένα χαμόγελο στον εαυτό μου
μήτε περιστέρι μήτε και αετό την έκανα
…και τα φτερά μου…
τα νοιώθω στην καρδιά
και είναι μολυβένια
μα εγώ τα πιστεύω και θεριεύω.
Μια ζαριά να ρίξω και μια ματιά
το χαμένο μου παιχνίδι να το κάνω νικητή
και σε ότι μένει πίσω
ένα δάκρυ συντροφιά και ένα φιλί
και εγώ σκιά πάντα ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου