"γαμώτο"

* Τσίγκος Θάνος
Αφηρημένο κόκκινο, 1955, Λάδι σε Μουσαμά, 73,2x92 εκ.

Μικρό μου όμορφο «γαμώτο»
θεριό είσαι και ξωτικό
σε πολιτεία ασθμαίνουσα
και εγώ ορειβάτης σε άφταστο όνειρο
πόρνος πρώτος της αλήθειας
να κερνώ το άδικο
μα αγάπη κι έρωτας να νιώθω ότι είναι
Φιλιά δροσιάς που στεφάνι αγκαθωτό γίνονται
οι αναστεναγμοί,
και κρίνα διάφανα τα δάκρυα,
ζωγραφιά σε καμβά κατάξερο
με Άλικο χρώμα
Με μια σκλαβιά και ένα δρεπάνι στομωμένο
τι να θερίσεις;
Όσα τα άστρα και οι ρυτίδες πια,
και με πληγές μιλιούνια
για στρατό
πως κραυγή να βγάλεις
το «γαμώτο» σκοπό να κάνεις;
Θάλασσά μου μεγάλη,
το αίμα μου θέλει να σε ανταμώσει,
κάθε γωνιά, κάθε ψυχή να ακουμπήσει.
Φυλαχτό το πόνημα κάθε μικρής ψυχής ιερό,
σαν γίνεται φιλί χωρίς τον πόθο οδηγό και με το πάθος καραβοκύρη.