Άφησα την πνοή μου σε ένα όνειρο
με Cyprus πέταξα (δυστυχώς για σας)
μα έφτασα ψηλά και ψηλά έμεινα
μα μόνο έζησα πολλά καλά
ένα χέρι τόσο δα μικρό συντροφιά είχα
μα μια μεγάλη καρδιά, καρδιά μου έγινε
Σαράντα μέτρα περπάτησα
μα ήταν ολάκερη γη,
χαμόγελα που δαμέ στην ψυχή μου τα κράτησα,
τζαμέ βρέχει και εγώ μονάχα γράφω,
να καταλάβω την μοναξιά που ποτέ δεν μου έτυχε… (?)
ένα δάκρυ και ένα γέλιο παρηγοριά
και μίλια γης και ζωής μπροστά
που…
Είμαι ευτελές παραπροϊόν
με ISO 9000
Καλό χειμώνα σε όλους
Ούλους σας αγαπώ… μα έχω ένα "μυστικό"!
1 σχόλιο:
Μές στό μυαλόν, μές στήν καρκιάν τζιαί στήν ψυσ'ήν ακόμα
έχω του τόπον όφτζ'αιρον ώσπου να μπώ στο χώμα.
Δημοσίευση σχολίου