Τέλος: ο σκοπός μιας ενέργειας/ών. Σκοπός κάθε γένεσης είναι η ανάπτυξη της δυνατότητας του «δυνάμει όντος»
σε πραγματικότητα σε «ενεργεία ον». Στη φύση τίποτε δεν είναι περιττό, τίποτα μάταιο, τίποτα που να μην είναι τέλειο.

Αριστοτέλης

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

Κοιτώ τον ουρανό ...



Κοιτώ τον ουρανό και τον βλέπω για άνεμο
και αυτός να γίνεται θάλασσα οργισμένη.
Περπατώ το ποτάμι μα είναι βάτα ματωμένα
με αγκάθια για άνθη καλού,
Ψάχνω για μια ματιά και είναι μαύρη τρύπα
με έναν σταυρωμένο σε ερωτική αγκαλιά
και πίνω το αίμα για κρασί
μα είναι η ψυχή μου.

Μαζεύω ένα λιθάρι λαμπερό που είναι καταγής
μα είναι το μυστικό σας.
Ψάχνω το δικό μου
μα είναι θαμμένο στην καρδιά σας.

Το βλέμμα μου είναι τα οστά σας
μα ζει ανάμεσά σας.
Ένας πουνέντες περνάει το μυαλό
και το ταξίδι γίνεται προορισμός
μα και το όνειρό σας.

Όμως θα συναντηθούμε κάποια φορά σε άλλους καιρούς
παραμυθένιους
και θα είναι η ζωή μας οργωμένη με κλαδιά αμυγδαλιάς
και ποτισμένη με άρωμα κερασιάς
μα λιπασμένη με δάκρυα λεμονιάς.

Και θα είναι καλύτεροι καιροί
με βασιλιάδες τα παιδιά μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: