Να πω λοιπόν και μια αλήθεια!

- Πρέπει πρώτα να την θυμηθώ μόνο, πρέπει μόνο να την θυμηθώ.
Γαμώ…
- Θεοί!!! Το κεφάλι μου πονά με το «αυτό» να προσπαθώ να κάνω…
- Κάνω, ή κάμνω, άραγε το σωστό να είναι;

------------------------------- “CUT” ------------------------------

Ok, now I am cool.

---------- 5, 4, 3, 2, 1, …φώτα, …κάμερα, ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ, ΠΑΜΕ ----------

- Ας το πάρω ανάστροφα. Έτσι και αλλιώς δεν θέλω να «πονάω», …ας πονάω.
Ζω μια αλήθεια (this is a fact (sometimes is fuck)), πρέπει να δράσω μάλλον.
Πάντως, δεν πρέπει να πω κάποιο ψέμα!
- Τότε;
Τότε θα… θα… NΑ φτιάξω μια αλήθεια. Μια αλήθεια για όλους.
Χμ… Δεν μου ακούγεται κακό. Στο κάτω-κάτω… και πάλι θα «φτιάξω».
Άλλωστε, πώς μια αλήθεια μου, να είναι ψέμα, και πως όταν «φτιάχνεις» κάτι,
αυτό να είναι «καταστροφή»!

--------------------------------- “CUT” --------------------------------

Ok, now I’ m not cool!

----------- 5, 4, 3, 2, 1, …φώτα, …κάμερα, ΠΑΜΕ (το κοντινό) -----------

- Ξέρεις καμιά φορά πρέπει απλά να συμμετέχουμε στην αλήθεια και όχι να την «φτιάχνουμε».
- Πρέπει πρώτα, όμως, να θυμηθώ, να θυμηθώ πρέπει!
Την αρχή… ποια είναι η αρχή ρε γαμώτο… δεν θυμάμαι!
Εγώ… ΕΓΩ είμαι η αρχή!!!
Άναρχος ο ίδιος εκ του συμπεράσματος, άναρχος και ο λόγος…
…άρα είμαι η ΑΡΧΗ.
Λίγο αυθαίρετο έτσι;
Ή όχι;
Όμως αυτό, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορεί να υπόκειται σε κρίση, γιατί είναι απλώς, μια παραδοχή… Η παραδοχή όμως βέβαια, είναι ή οριογραμμή της διαλεκτικής, είτε αυτό αφορά μονάδες, είτε σύνολα. Άρα το ότι είμαι ΑΡΧΗ είναι προϊόν διαλόγου… έστω και με τον… εαυτό μου μόνο. Άλλωστε, κάπου, κάποτε, αυτό θα μπορούσε εν δυνάμει να είναι και… κοινή παραδοχή. Αρκεί μόνο, να ικανοποιείται κάποια τρίτη, μικρή ή μεγάλη ανάγκη. (?)
- Νομίζω ότι κάνει κρύο!
- Οk.
-Επιμένω κάνει κρύο.
- Ok... και κάνει κρύο, και σε αγαπώ. Μάλιστα θα σε πάρω και αγκαλιά και αυτό θα είναι μέρος της αλήθειας μας.
- Ξέρεις… ακόμα και αν υπάρχει κοινή ΑΡΧΗ ή ΑΛΗΘΕΙΑ, ή ακόμα και κάθε «σημείο» να είναι μια ΑΡΧΗ ή το ΤΕΛΟΣ για κάθε αλήθεια, με τη προέκταση τους, δημιουργούν στον χώρο και στο χρόνο, διασταυρώσεις που θα έχουν μεταξύ τους πάντα κάποιο κοινό σημείο.
- Ξέρεις, τελικά θα την πω την αλήθεια! Και εσύ θα με βοηθήσεις. Σε παρακαλώ, θέλω να ξεχάσεις ότι είπα μέχρι τώρα. Μη μιλήσεις, μην αφήσεις τον λόγο να στρεβλώσει τις εικόνες. Άπλωσε το χέρι σου και ακούμπα με τα ακροδάχτυλά σου τα χείλια μου. Προσπάθησε να διαβείς τα όριά τους αργά. Σε παρακαλώ, κοίτα με στα μάτια, και γείρε στο τέλος του... ...φίλα τα μόνο με αγάπη με κλειστά ή ανοιχτά τα μάτια.
Αν τότε εσύ δεν νιώσεις την αρχή και εγώ δεν δω την αλήθεια τότε αυτή, και αυτή, δεν υπάρχει...

ΓΑΔΑ: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 00/00/00

Σήμερα Μιακάποιαμέρα Κάποιουμήνα Κάποιουέτους και ώρα 00:00, στην διασταύρωση των οδών Αλήθειας και Ψέματος βρέθηκαν παγωμένα και βάναυσα κακοποιημένα τα πτώματα δύο διδύμων πολιτών. Το μόνο γνωστό στοιχείο για αυτούς είναι, ότι ευρύτερα, ήταν γνωστοί και με τα ψευδώνυμα, ΑΡΧΗ και ΤΕΛΟΣ κατά κάποιους, για άλλους δε, με τα ψευδώνυμα ΨΕΜΑ και ΑΛΗΘΕΙΑ.
Δυστυχώς δεν κατέστη δυνατό να προσδιοριστεί ποιος ήταν ποιος.

Εκ της Αστυνομικής Διευθύνσεως Αττικής.