Πάμε ένα γύρω στην χαμένη πόλη
και με ένα μυστικό για φυλακτό
με μια χούφτα χώμα χωρίς νερό
και ένα όνειρο μαύρο
με μια πληγή ηδονή
και μια ηδονή πληγή
θυσία να γενούμε
Με μια σχεδία καράβι
στα κύματα του ωκεανού
κουβέρτα και σκουπίδι συνάμα
την αλήθεια να γυρεύει
Ναυαγός ένα τεκνό και μια αλήθεια
ποια να πιστεύεις άραγε
Ένα γαμώτο μόνο, είναι δειλό
και η δειλία φυλακτό πια
Σαν αγναντεύεις τον ουρανό
σαν και τον βυθό
ποτέ δεν τον καταλαβαίνεις
Με ποιο κουράγιο
να μείνεις μόνο πιστός
και όχι αγοραίος;
Ένας ήλιος πια χλωμός να σε γκαβώνει
και η νύχτα όπιο χωρίς μαστούρα!
Θέλω να γείρω στο στέρνο σου
την ανάσα σου να ακούσω
μα ο αχός της πόλης θόρυβο τον κάμει
και την σιωπή βασίλισσά μου!
Τέλος: ο σκοπός μιας ενέργειας/ών. Σκοπός κάθε γένεσης είναι η ανάπτυξη της δυνατότητας του «δυνάμει όντος»
σε πραγματικότητα σε «ενεργεία ον». Στη φύση τίποτε δεν είναι περιττό, τίποτα μάταιο, τίποτα που να μην είναι τέλειο.
Αριστοτέλης
σε πραγματικότητα σε «ενεργεία ον». Στη φύση τίποτε δεν είναι περιττό, τίποτα μάταιο, τίποτα που να μην είναι τέλειο.
Αριστοτέλης
Σάββατο 28 Μαΐου 2005
Καλό μας ταξίδι…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου