Η μια το βιολοντσέλο είναι, και η άλλη το μπουζούκι. Δυο τρόποι, μια μουσική. Εγώ, ο οργανοπαίκτης! Εσείς, το κοινό, που σας προσβάλω με τα φαλτσαρίσματά μου. Και γαρίφαλο στο αυτί, και ρόδο στο πέτο. Σε κήπο έμορφο μόνο όμως! Του δικού σας δηλαδή.
Σας ευχαριστώ...
και λίπασμα δικό μου, και κούρδισμα, υπόσχομαι να το κάνω!
Ένα ταγκό και ένα ζεμπέκικο σας χαρίζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου