Ας κάνω ένα restart...

Και να που τώρα φοβισμένος, στο μυαλό μου κάνω παρέα. Μικρός θυμάμαι τα όνειρα μου και οι εφιάλτες μου πρωταγωνιστές νωθρούς είχαν. Τώρα; Αυτά πρωταγωνιστές είναι! Την ζωή και αν δεν την πρόλαβα, ζωή πάντα ήταν. Τα όνειρα γιατί να είναι ζωή; Ας περπατήσουμε μαζί… τον μίτο για να βρούμε. Αρχίδια! Και τα πουλιά φαγητό το κάναμε. Και τα βουνά μπάζα, στην πρόοδο ποιου τάχα γένους, κάναμε! Θα σύρω για ένα πανηγύρι. Και σαν δεν το βρω, εγώ θα το φτιάξω. Έλα κοντά μου, ένα χασάπικο το βήμα να κάνουμε. Μην φοβηθείς τα βήματα, θα τα έχουμε πει! Την διαδρομή μαζί και αυτήν ας διαλέξουμε. Και αν του δήμου το σκουπιδιάρικο από πάνω μας θελήσει να διαβεί και εμένα και εσένα δεν θα τρομάξει! Και το όνομα και την χάρη έχεις… Πέτρο

...to be continued